Elewacje wentylowane
Elewacja wentylowana to nowoczesny system okładzinowy, w którym do zamontowanej do ściany zewnętrznej budynku pod-konstrukcji wsporczej (metalowej, aluminiowej) przymocowuje się izolację termiczną wraz z płytami okładzinowymi. Wysięg elementów wsporczych tworzy przestrzeń pomiędzy okładziną zewnętrzną a murem. Przestrzeń ta wypełniana jest materiałami termoizolacyjnymi. Pomiędzy termoizolacją a wewnętrzną warstwą okładziny pozostawiana jest przestrzeń – szczelina wentylacyjna o szerokości ok. 2 cm, przechodząca przez całą wysokość elewacji. Ta naturalna wentylacja nie dopuszcza do skraplania wilgoci na ścianie i wewnętrznej warstwie izolacji. Materiał izolacyjny (np. wełna) zatrzymuje ciepło z wnętrza budynku, a szczelina wentylacyjna pozwala na zachowanie suchości izolacji. Wilgoć powstająca w wyniku zderzenia z chłodniejszym powietrzem z zewnątrz budynku skrapla się na zewnętrznej warstwie materiału izolacyjnego, pokrytego specjalnym płaszczem. Płaszcz ten jest osuszany za pomocą naturalnej wentylacji, co sprawia, że konstrukcja pozostaje zawsze sucha. Warstwa izolacji zachowuje również swoje właściwości izolacyjne. Wilgoć jest usuwana z przestrzeni między warstwami za pomocą naturalnej wentylacji. Izolacja po zewnętrznej stronie konstrukcji nośnej chroni przed wahaniami temperatury.
System ten poprawia walory termoizolacyjne budynku. Elewację wentylowaną zastosować można zarówno na obiektach nowopowstających, jak też istniejących. Elewacje wentylowane cechują wysokie walory estetyczne.
Warto też dodać, że elewacja wentylowana "pracuje" razem z budynkiem, co eliminuje ryzyko pękania materiałów elewacyjnych z powodu osadzania się budynku.
Przekrój poprzeczny elewacji składa się z:
- ściany zewnętrznej budynku
- warstwy izolacji
- pod-konstrukcji wsporczej (konsole, łaty, elementy mocujące)
- szczeliny wentylacyjnej
- okładziny zewnętrznej
Elewacja z ceramiki, fot. EBK Fasady